-
1 degré
n m1 température derece [deɾe'ʤe]◊Il fait vingt degrés. — Isı yirmi derece.
2 niveau derece [deɾe'ʤe]3 d'un angle derece [deɾe'ʤe]4 d'alcool derece [deɾe'ʤe]◊Ce vin fait treize degrés. — Bu şarap onüç derece.
-
2 степень
ж1) врз dereceсте́пень разви́тия производи́тельных сил — üretici güçlerin gelişme derecesi / düzeyi
до не́которой сте́пени — bir dereceye kadar
в вы́сшей сте́пени — son derece
в той и́ли ино́й сте́пени — şu ya da bu ölçüde
в значи́тельной сте́пени — önemli ölçüde / derecede
дипло́м второ́й сте́пени — ikinci dereceden diploma
ожо́г второ́й сте́пени — ikinci derece yanık
сте́пень эксплуата́ции — sömürü / sömürme oranı
2) ( звание) derece, payeучёная сте́пень до́ктора нау́к — doktora derecesi, doktorluk payesi
3) мат. derece; kuvvetуравне́ние тре́тьей сте́пени — üçüncü dereceden denklem
возвести́ в тре́тью сте́пень — üçüncü kuvvete yükseltmek